Ne kadar spritüel olduğunla ilgilenmiyorum

Kaç tane ayauasca töreni yaptığın, kaç tane uzaylıyı kanalize ettiğin, vipassana yaparak kaç gün geçirdiğin veya kundalininin ne kadar aktif olduğu umurumda değil

Ne kadar insan olduğunu önemsiyorum.

Vücudunun nasıl göründüğünü önemsiyorum.

İnsanların senin yanında ne kadar güvende hissettiklerini önemsiyorum.

Hayat istediğin gibi gitmediğinde nasıl tepki verdiğinle ilgileniyorum

Çatışma sırasında kendini ve başkalarını nasıl tuttuğunu önemsiyorum

Kimse izlemiyorken ne kadar dürüst olduğunu önemsiyorum

Sinir sisteminin ne kadar düzenli olduğunu, vücuduna ne kadar bağlı olduğunu, kapasiteni genişletmeye ne kadar istekli olduğunu önemsiyorum.

Aslında somutlaştırmadığın ruhsal kavramlara doğru sürüklenmek yerine kendinle ne kadar derin bir şekilde oturmaya isteklisin?

Maneviyatın moda olduğu bir dünyada yaşıyoruz

Ama bedenlenmiş olmak nadirdir

Mantraları ezberlemek ve ilahi bitkisel ilacı hissetmek, bütünlükle, duygusal bir tetikleyiciyle düzenleme yapmaktan daha kolaydır

Parmakla işaret etmiyorum

Çünkü ben de burada değilim ve aynı zamanda kendimden ve kendimle konuşuyorum

Beyaz giyebilirsin, törene katılabilirsin, oruç tutabilirsin ve her sabah nefes egzersizleri yapabilirsin.

Ama gölgelerinin sahibi olamazsan, kalıplarının sorumluluğunu alamazsan veya birinin gözlerinin içine alçakgönüllülükle, dürüstlükle ve şefkatle bakamazsan bunun ne anlamı var?

Bedensellik olmadan maneviyat sadece başka bir kaçıştır

Sadece arkasına saklanılacak başka bir kimlik..

Sadece var olmak yerine performans göstermenin başka bir yolu

Alan tuttuğunda sakin ve ruhsal görünmeye çaba gösterirsin

Ama tören bittiğinde sen kimsin?

.

.

.

Madalenadragon’dan alıntı/çeviri